Lído: Infamia de Ledicia Costas

Leído: Infamia de @lediciacostas editado por Xerais.

Ayer en la presentación en Cronopios, Ledi dijo que en este libro en vez de ponerse estupenda se puso lírica. Y yo añadiría que también se puso tan humana, desgarradora y hermosa como la vida misma. -
-
~Alguén capaz de facer algo así, tan vivo e tan cheo de maxia, á forza gardaba algo extraordinario no seu interior. Toneladas de luz.~
-
~A soidade era densa e asfixiante. Filtrábase polas paredes da casa coma un líquido que procura unha saída a través dun poro. Esvaraba lenta, enchoupando cada imperfección, ata impregnar todo. Emma levaba meses pedindo a gritos o seu propio espazo e, cando por fin dispoñia del, sentíase coma un cachorro á intemperie.~
-
~Todo o mundo sabe que os nenos son inmortais.~

Comentarios

Entradas populares de este blog

TONTOS RITUALES

Sueños de Cajamarca

La poción